Ta ścieżka moich badań wyrosła z mojej wcześniejszej pracy nad normalnością kulturową, która doprowadziła do mojego zainteresowania emocjonalną materialnością i semiotyką. Ta konkretna ekspertyza rozwinęła się dalej podczas mojego stypendium Fulbrighta w The New School w Nowym Jorku (gdzie pracowałem jako starszy badacz) i była bardziej zorientowana na krytyczny posthumanizm i semiotykę kulturową, zarówno ukierunkowaną na czującą sztuczną inteligencję, jak i kształtowanie norm emocjonalnych. Podejmuję te problemy w ramach różnych akademickich i kreatywnych projektów i inicjatyw, w tym CCTS, NEST, Unhappy Ending Project, oraz moje własne badania nad przyszłymi wrażliwymi mediami i przeszłymi technologiami miłosnymi.

Więcej informacji można znaleźć w moich książkach i innych publikacjach dostępnych pod adresem  ORCID lub ACADEMIA.EDU